ရှမ်းမလေး
ကြာတော့ကြာခဲ့ပြီဗျ။ သူအိမ်ကို ရောက်လာတုန်းက ရှစ်တန်းပြီးခါစပဲရှိသေးတယ်။ ရှမ်းပြည်ကနေ ကျွန်တော်တို့မြိုကို ကျောင်းတက်ဖို့ဆိုပီးရောက်လာတဲ့အတန်းတူ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ပေါ့ဗျာ။ မိဘချင်းခင်နေတော့ အိမ်မှာ နေတယ်။ သူမနာမည်က ဝတ်ရည်မျိုးတဲ့……… စတွေ့တုန်းကတော့ ရုပ်ဆိုးဆိုးအရပ်ပုပု အသားနီစပ်စပ်နဲ့ ရှမ်းမလေးကို စိတ်မဝင်စားဘူးပေါ့ဗျာ. ကျွန်တော်က အဲကတည်းက ကောင်မလေးတွေကိုကြိုက်တတ် ရည်းစားတွေဘာတွေထားတတ်စပြုနေပီ။ သူနဲ့ကျောင်းတူတူသွား ကျူရှင်တူတူတက်ရမယ် စက်ဘီးတူတူစီးရမယ်ဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာ နှာခေါင်းရှုံ့ မိတာပေါ့ဗျာ မလွတ်လပ်တော့ဘူးဆိုပြီး.သူ့ကို တင်သွားရင် ကျောင်းမှာကောင်မလေးတွေ ကြောင်ဖို့က ခက်တော့မှာကိုးဗျ… ဒီလိုနဲ့ နွေရာသီကျူရှင်တွေစဖွင့်ပီ ကျူရှင်တူတူတက် ညပိုင်းဆို အစ်မက ဂိုက်လုပ်ပေးတာကို တူတူ စာကျက်ကြရတာပေါ့ဗျာ။ အရင်ညတွေကတော့ သူ့ကိုစိတ်ကိုမဝင်စားတာဗျ..အဲ.. တညကျတော့……..သူ့အိကျႌက ကြယ်သီး. တတိယအလုံးကပြုတ်နေတယ် ကျွန်တော်ကလဲ အမှတ်တမဲ့ကြည့်ရင်း မြင်မိသွားပီ သူကသတိမထား မိသေးဘူး..အဲနေ့ညက စာလုံးဝလုပ်လို့မရတော့ဘူးဗျ ။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ ဗိုက်သားလေးတွေကို မြင်ပီး အဲဘက်ပဲ မျက်လုံးကရောက်နေပါတော့တယ်…ဒါက တော့ သူငယ်ချင်းရှမ်းမလေးနဲ့ ဇာတ်လမ်းရဲ့ အစလေးပါ…အဲဒီနောက်မှာတော့ ကျောင်းတွေဖွင့် ဘာတွေဖွင့်နဲ့ ကျောင်းတူတူတက်ပီး တဖြည်းဖြည်းခင်လာတော့တာပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်ကလဲ မြင်ပီး ကြိုက်မိနေပီလေ သူကလဲ အရပ်ပုပု နို့ကြီးကြိး ဖင်ကြီးကြီးနဲ့ အမိုက်စားကြီးဗျ နဲနဲ ဝတယ်လို့ထင်ရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကျောင်းဝတ်စုံ အဖြူအစိမ်းဝတ်ရင် အတွင်းခံရာကြီး ထင်းနေအောင်ပေါ်အောင်မိုက်တာကိုးဗျ.. အဲဗိုက်လေးကိုမြင်ပီးနောက်ပိုင်း သူ့ကို သတိထားပီး ကြည့်တော့တာပဲဗျိုး..တနေ့တော့……. တစ်နေ့..အဲနေ့က ဂိုက်သင်တဲ့အစ်မက အစောနားပေးတယ် ကိုယ့်ဖာသာကျက်ကြတော့ဆိုပီး သူထွက်သွားတယ် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲ ကိုယ့်စာကိုယ်လုပ်နေကြတာပေါ့ဗျာ..ဆယ်နာရီလောက်လဲကျရော ရုတ်တရက် မိုးရွာလာရောဗျာ..ဇာတ်ကားတွေထဲကလိုပဲပေါ့ဗျာ အဲကလေးမက မိုးခြိမ်းတာ အရမ်းကြောက်တတ်တာဗျ မိုးတွေခြိမ်းလာတော့”ကိုမျိုး ငါကြောက်တယ်ဟ မိုးတွေအရမ်းခြိမ်းနေပီ” ဆိုပီး စကားစလာတယ် ဒီတော့ ကျွန်တော်လဲ “မကြောက်ပါနဲ့ဟာ မိုးခြိမ်းတာဘာမှမဟုတ်ပါဘူး နင်ကြောက်ရင်ငါ အဲဘက်လာထိုင်ပေးမယ်လေ” …သူထိုင်တဲ့ဘက်ကိုကျွန်တော်ရောက်သွားတယ်ဗျ.. ခဏလဲကြာ ရောထုံးစံ အတိုင်း မြန်မာပြည် လျှပ်စစ်က မီးလောင်ရာ လေပင့်ပါလေရောဗျာ။ မီးပျက်သွားတယ်ဗျ.. ”အား””ဘာဖြစ်တာလဲရှမ်းမ ဘာဖြစ်တာလဲ” ”ငါကြောက်တယ်ငါကြောက်တယ်”ဆိုပီး ကျွန်တော့်ဘက်ကပ်လာပိး ငိုနေပါရောလားဗျာ..ဒီတော့လဲ သနားပီး သူ့ကိုဖက်ထားပေးရင်း “မကြောက်ပါနဲ့ဟာ ငါရှိတာပဲ” အစချီပိး ချော့နေရတော့တာပေါ့ဗျာ..ခဏ နေတော့ ငိုသံမကြားတော့ဝူး အဲကျမှသတိဝင်ပီး ကြည့်မိတော့ ကလေးမက ကျွန်တော့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပိဗျ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ တုန်နေပီ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်..ကျေးဇူးတင်တဲ့မျက်လုံးလား ဘယ်လိုအကြည့်မျိုးလဲတော့ မသိဘူး သူ ပြန်ကြည့်လာတယ်.. ”ရှမ်းမ ရရဲ့လားဟ အိပ်ချင်သွားအိပ်တော့လေ မီးလဲပျက်နေပီ စာလဲလုပ်လို့လဲရမှာမဟုတ်တော့ဘူး” လို့ပြောလိုက်တော့ သူ့အခန်းကိုပြန်ဖို့ ထသွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ စာလုပ်စာသင်တဲ့ နေရာက အိမ်ရဲ့ဘေးမှာရှိတဲ့ ပစ္စည်းတွေထားတဲ့ အိမ်အသေးလိုအဖီလေးမှာ ဆိုတော့ မိုးတွေရွာနေတဲ့ထဲ သူဖြတ်မပြန်ရဲလို့လားမသိဘူး။ “မပြန်သေးဘူးဟာ မိုးတွေတအားပဲ” ဆိုပိး ဘေးနားမှာ ပြန်လာထိုင်တယ် အဲကျမှသေချာကြည့် မိတယ်။အကျႌလေးက ပထမတခါတုန်းကလို ဒုတိယကြယ်သိးက ပြုတ်နေပီး ဘော်လီလေးကပေါ်နေတယ်။ မီးကပျက်နေတော့သေချာမမြင်ရပေမယ့် ကျွန်တော် ခဏခဏခိုးကျိမိနေတယ် ကြာတော့ သူသိသွားပါရောဗျာ..လူမိသွားတုန်းခဏအကြည့်လွှဲပေမယ့် မနေနိုင်ဘူးဗျ ကျွန်တော်ကြည့်နေမိတယ် ကြာတော့ သူက မေးလာရော “နင်ဘာကြည့်နေတာလဲဟ အဲလောက်ကြီး “ ”အဲ. ဟိုလေ ဟို.. နင် ကြယ်သီးပြုတ်နေတယ်ဟ” အဲကျတော့မှ သိသွားပီး က်ရှက်နဲ့ ထပြေးပါလေရောဗျာ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် အဲအချိန်မှ မိုးကခြိမ်းရောအဲကလေးမ ကြောက်ပိးထိုင်ချပီး ငိုပါလေရော ဒါနဲ့ကျွန် တော်လဲ ပြန်ဖက်ထားပေးရင်း သူ့ဆံပင်လေးတွေ ဖွပေးမိတယ် သူအသက်ရှုသံတွေပျင်းလာတယ် ကျွန်တော်လဲ ဖက်ထားရင်းကနေ လက်ကဟိုပွတ်ဒီပွတ်နဲ့ လုပ်ပေးနေမိတယ်။သူကလဲ ငြိမ်နေတတော့ ကျွန်တော်လဲ လက်က နေရာအစု ပွတ်ပေးနေမိတယ်……. သူ့စီကလဲ အသက်ရှုသံတွေပြင်းလာတယ် အဲ သူ့ ဗိုက်ဆီသွား ဖွဖွလေးပွတ်နေရင်းကနေ သူ့နို့လေးဆီကိုသွားကိုင်မိလိုက်တဲ့အချိန်ကျတော့ မရတော့ဘူးဗျာ ငြီးသံလေးထွက်လာတယ် “အင်းဟင်း”ကျွန်တော်လဲ ငုံ့ပီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတော့တာပဲဗျာ အစက တော့ သူကမနမ်းတတ်တော့ကြောင်နေသေးတယ် နောက်တော့မြန်လာတဲ့ အသက်ရှုသံနဲ့အတူ သူလဲ ပြန်နမ်းလာတယ် ကျွန်တော့်လက်ကလဲ ဘော်လီအောက်က သူ့နို့လေးတွေကို ကိုင်မိနေပီ..ဖွဖွလေးပွတ်ပေး နေပေမယ့် ဘော်လီကဖိထားသလိုဖြစ်တာကြောင့် လက်မှာအားပါသလိုဖြစ်ပီး သူလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ပေါ့ဗျာ မီးမလာတော့ သူ့နို့လေး ဘယ်လိပုံစံမှန်း မသိသေးဘူးပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်လဲ ပွတ်ပဲပွတ်ပေးနေမိတယ် သူ့နှုတ်ခမ်းကိုလဲ မလွတ်တမ်းနမ်းထားရင်းပေါ့ဗျာ….ခဏကြာတော့ “ကိုမျိုး ငါမောလာပီဟာ တော်ပီ ငါသွားအိပ်တော့မယ်” ဆိုပီးပြောလာတော့ ဒီကကောင်ကလဲ လွတ်သွားမှာစိးတဲ့ပုံနဲ့ တအားဖတ်ပီး သူ့နို့တွေကို အကျႌပေါ်ကနေ တာအားဆုပ်နယ်ပစ်မိတယ်။တခြားလက်တဖက်က အောက်ကိုလျောပီး သိပ်မိုက်တဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ပွတ်ပီး ရှယ်ကိုင်တာဗျာ အဲကလေးမ တွန့်ပီး အရမ်း ခံစားရတဲ့ပုံနဲ့ တွန့်လိမ်လာပါတော့တယ်.. အိမ်နေရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်မထားတဲ့ ဖင်လုံးကြီးကို လက်တဖက်ကကိုင် နို့အုံတဖက်ကို နောက်လက်တဖက်ကကိုင် နှုတ်ခမ်းကို အပီးအပြင်စုတ်ပေးနေတော့ သူ့ငြီးငြူသံတွေက ပိုမြန်လာတယ် ကျွန်တော်လဲ သူ့ထမီကို ဖြေချပီး လက်ကအရှေ့ကို လှမ်းဖို့လုပ်တာပေါ့ဗျာ….
No comments:
Post a Comment